مقدمه: تومورهای جدا قفسه سینه جز بدخیمی های ناشایع هستند و از مدتها قبل مورد بحث جراحان بوده است. تا همین اواخر، تشخیص نادرست، رزکسیون ناکامل یا ناتوانی در بازسازی موفق نقایص بزرگ جدار قفسه سینه از علل عمده مرگ و میر بیماران و عود موضعی بوده است.جراحی اصولی و علمی بهترین شانس درمان را برای بیماران با تومورهای جدار قفسه سینه فراهم می کند و شیوه جراحی باید براساس ویژگی های بیماری هر فرد پایه ریزی شود. این مطالعه با هدف بررسی نتایج درمان جراحی تومورهای جدا قفسه سینه و گزارش موارد عمل شده، بوده است.روش کار: این مطالعه توصیفی در سال های 83-1375 در بیماران بستری در دو بخش جراحی توراکس بیمارستان ولیعصر (عج) دانشگاه علوم پزشکی تهران و بیمارستان قائم (عج) دانشگاه علوم پزشکی مشهد، انجام شده است. تعداد 61 بیمار مورد ارزیابی قرار گرفتند. مشخصات فردی، شکایات بالینی، نتایج آزمایشات خون و درمان و عوارض در پرسشنامه جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش شد.نتایج: از 61 بیمار، 28 بیمار (%45.9) انواع تومورهای بدخیم اولیه جدار قفسه سینه، 4 بیمار (%6.55) تومور متاستاتیک به جدار سینه، 10 بیمار (%16.39) تومور خوش خیم نسج نرم و دنده ها، 16 بیمار (%26.22) ضایعات التهابی غضروف و دنده ها با نمای اولیه تومورال و 3 مورد %4.9 هم پاتولوژی مشخص نشده (متفرقه) بوده است.نتیجه گیری: نتایج حاصله از بیماران عمل شده در این گزارش، تایید می کند که رزکسیون وسیع جدار قفسه سینه برای تومورهای اولیه یا ثانویه و به تبع آن بازسازی، یک درمان موثر و ایمن می باشد. دستیابی به عمر طولانی پس از جراحی امیدوار کننده است.

زمینه و هدف: فنتانیل جلدی علاوه بر درمان دردهای مزمن، جهت کنترل درد بعد از عمل نیز مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از این مطالعه مقایسه اثر فنتانیل جلدی و مورفین وریدی در کنترل درد بعد از جراحی قفسه سینه و همچنین مقایسه میزان بروز عوارض ناشی از این دو روش می باشد. روش بررسی:40 بیمار ASA I, II که جهت جراحی قفسه سینه انتخاب شده بودند به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. در گروه مورفین در مرحله بعد از عمل، مورفین 0.1mg/kg هر 6 ساعت تزریق می شد و در گروه فنتانیل، چسب فنتانیل 50mg/h دو ساعت قبل از عمل چسبانده می شد. همچنین در دو گروه در صورت نیاز مورفین 0.1mg/kg تزریق می گردید. نتایج با نرم افزار SPSS13  تجزیه و تحلیل و P کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: عوامل مستقل مانند سن، جنس، سیگار و وزن در دو گروه مشابه بود. کاهش فشار خون در گروه مورفین بیشتر و معنی دار بود (P<0.01) و افزایش ضربان قلب در گروه فنتانیل بیشتر دیده شد (P<0.01). میزان میانگین درد در گروه فنتانیل 3.2±0.3 و در گروه مورفین 4.6±0.4 بر اساس درجه آنالوگ گفتاری به دست آمد و میزان مصرف مورفین در گروه مورفین حدود سه برابر گروه فنتانیل (71±3.16 در برابر 22.5±9.79) بود. نتیجه گیری: فنتانیل جلدی برای کنترل درد بعد از جراحی قفسه سینه موثرتر از مورفین وریدی بوده و تغییرات تنفسی یکسانی دارند. کاهش فشار خون در گروه مورفین بیشتر از فنتانیل و افزایش ضربان قلب در گروه فنتانیل بیشتر از مورفین بود.

مقدمه: عوارض ریوی ناشی از جراحی عملکرد ریه را تغییر می دهد. آتلکتازی ریوی یکی از عمده ترین مشکلات پس از عمل جراحی و بخصوص اعمال جراحی ریه می باشد و در اکثر جراحی های قفسه سینه اتفاق می افتد. آموزش به بیمار در مرحله قبل از عمل باعث افزایش سازگاری و جلب همکاری بیمار در مراقبت از خود می شود. پرستاران باید ضمن آموزش تمرینات تنفسی به بیماران آن ها را تشویق به انجام این تمرینات نمایند. لذا این تحقیق نیز به منظور بررسی تاثیر آموزش تمرینات تنفسی بر میزان بروز آتلکتازی بعد از عمل جراحی قفسه سینه در بیماران در بخش جراحی قفسه صدری انجام شده است.مواد و روش کار: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی می باشد. واحدهای مورد پژوهش شامل 40 بیمار (32 زن و 8 مرد) بستری در بیمارستان شهدای خرم آباد با حدود سنی 65 - 15 سال واجد شرایط تعیین شده در پژوهش می باشند. واحدها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به طور تصادفی در دو گروه 20 نفره آزمون و شاهد قرار گرفتند. در گروه آزمون آموزش های تمرینات تنفسی و نحوه استفاده از اسپیرومتری انگیزشی به واحدها آموزش داده شده و گروه شاهد به روش روتین در بخش مراقبت می شدند. ابزار گردآوری داده ها، برگه ثبت اطلاعات و فرم ثبت اطلاعات فیزیولوژیک بود و جهت تشخیص آتلکتازی از رادیوگرافی استفاده شده است.جهت تجزیه و تحلیل داده ها نرم افزار SPSS به کار رفته از آمار توصیفی و تحلیلی و آزمون های مناسب نظیر کای اسکوئر استفاده شد. در این پژوهش p value در سطح کمتر از 0.005 معنادار لحاظ گردید. یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهد که در گروه شاهد در 75% موارد آتلکتازی ایجاد شده است در حالی که در گروه تجربه فقط 25% موارد دچار آتلکتازی شده اند. بین دو گروه از نظر ابتلا به آتلکتازی اختلاف معن ادار شد 0.005=p. به طوری که بیماران در گروه شاهد به مراتب بیشتر از گروه تجربه دچار آتلکتازی شده اند یعنی آموزش تمرینات تنفسی مدون در پیشگیری از بروز آتلکتازی موثر بوده است.بحث و نتیجه گیری: در تحقیق حاضر نشان داده شد که جهت تشخیص آتلکتازی بعد از عمل که ناشی از تجمع ترشحات بر اثر ضعف عضلات تنفسی، کاهش فعالیت مرکز تنفس بر اثر مصرف داروها و ... میباشد، نباید منتظر علایم پر سر و صدای آتلکتازی باشیم. زیرا آتلکتازی در این بیماران وسیع نبوده و در سطح خفیف تا متوسط میباشد. در این تحقیق بیماران گروه شاهد به نحو قابل توجهی دچار آتلکتازی پارشیل شده بودند و بین دو گروه به جز در صداهای تنفسی، در سایر علایم تفاوتی وجود نداشت. معیار اصلی تشخیص برای آتلکتازی در این تحقیق رادیوگرافی قفسه سینه بود. در نهایت در این تحقیق نشان داده شد که آموزش تمرینات تنفسی قبل از عمل و تشویق بیمار به انجام این تمرینات در بعد از عمل باعث کاهش بروز آتلکتازی و افزایش توانایی های بیمار میگردد.

معمولا انجام اعمال جراحی به طور غیر قابل اجتناب با عوارض مربوط به آن همراه می باشد. انتخاب مناسب بیماران برای جراحی، استفاده از تکنیک بهتر و از همه مهمتر مراقبت بعد از عمل، از جمله نکاتی است که برای جلوگیری از بروز عوارض جراحی می بایست مد نظر قرار گیرد.قفسه سینه با توجه به عناصر و احشا درون آن مانند قلب، ریتین، عروق بزرگ، مری، مجاری هوایی و ... جایگاه مناسبی است که ملحوظ ننمودن هر یک از فاکتورهای مساعد کننده فوق می تواند به بروز ضایعات و عوارض بعضا غیر قابل جبران منتج گردد. یکی از متداولترین اعمال جراحی در قفسه سینه، گذاشتن درن لوله سینه ای می باشد.صرف نظر از نحوه عملکرد و مشخصات این نوع درن، یکی از مهمترین عوارض مربوط به آن نشت هوا می باشد که ممکن است به صورت نشت هوای شدید (Sever air leakage)، نشت هوای متوسط (Modarate air leakage) و نشت هوای ملایم (mild air leakage) خود را نشان دهد. خونریزی از شریان بین دنده ای، آمفیزم زیر جلدی، پارگی پارانشیم ریه و ادم یک طرفه ریه از دیگر عوارض شایعی است که در حین و یا بعد از گذاشتن لوله سینه ای می تواند بروز نماید.البته برخی عوارض ناشایع نیز وجود دارد از جمله: خارج شدن لوله سینه ای به طور نا خواسته، سوچور لوله سینه ای به جدار سینه، پارگی شریان ساپ کلاوین، پارگی پارانشیم ریه، که شرح مختصری از آنها نیز ارایه شده است.

اگر چه درگیری قفسه سینه تنها در 15% موارد ابتلا به اکتینومایکوز دیده میشود باید همواره در تشخیص افتراقی بیماران مبتلا به ضایعات ریه و قفسه سینه که مشکوک به سل و یا موتور هستند در مد نظر باشد. این مقاله به معرفی بیماری می پردازد که به علت درد قفسه سینه، تنگی نفس، تب و افوزیون پلورال تحت درمان دارویی قرار گرفته وبه علت عود علایم جهت تشخیص دقیق بیوپی شده که جواب پاتولوژیinflammatory pseudotumor بوده است. متعاقبا مشکل بیمار به صورت توده ای مهاجم به جدار قفسه سینه پیشرفت نموده که پاسخ بیوپسی مجدد جدار نیز مشابه به جواب اولیه بود و نهایتا با توجه به رشد تومورو تهاجم به جدار و پوست تحت جراحی رزکسیون وسیع قرار گرفت. تشخیص نهایی بیماری اکتینومایکوز بود. تظاهر بالینی اکتینومایکوز قفسه سینه به این فرم عجیب وغافلگیر کننده به ندرت ممکن است دیده شود. اکتینومایکوز بیماری عفونی است با سیر آهسته که عامل مولد آن در قدیم جزء قارچها محسوب می گردید، ولی در حقیقت باکتری گرم مثبت غیر هوازی می باشد که گونه های مختلف داشته و شایعترین نوع آن  A.israelii است.این میکروارگانیسم بصورت یک فلور طبیعی در حفره دهان و دستگاه گوارش وجود دارد که عفونت با آن در نواحی گردن و صورت(Cervicofacil 60%)، قفسه سینه (Thoracic 15%) و شکم (abdominial 25%) ممکن است اتفاق بیافتد. التهاب مزمن و تحت حاد، ایجاد فیبروز زیاد و سینوسهای متعدد  جزء مشخصات این بیماری می باشد. علت مهاجم شدن این میکروارگانیسم دقیقا مشخص نیست ولی بنظر میرسد کاهش سطح ایمنی و با ایجاد خلل در سدهای مخاطی در ایجاد آن موثر باشد. نوعی از بیماری که در قفسه سینه دیده میشود ممکن است گاهی به علت آسپی راسیون ترشحات دهان و حلق (1) و در بعضی موارد بدون هیچ عامل تسهیل کننده (2) به وجود آید.

سابقه و هدف: آزمون پرتونگاری از قفسه سینه با استفاده از سیستم پرتونگاری دیجیتال برای کودکان، به دلیل وجود آمار بسیار بالای این آزمون و همچنین حساسیت بیشتر کودکان در مقایسه با بزرگسالان به پرتوهای یونیزان، حایز اهمیت است. بنابراین تبیین روش های پرتونگاری که به کاهش دوز و حفظ کیفیت تصویر یا حتی افزایش آن منجر شود، مورد توجه محققان بوده و از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف این پژوهش، ساخت فانتوم همگن معادل قفسه سینه برای ایجاد توانمندی لازم برای بررسی کیفیت تصویر در آزمون های رادیوگرافی در چهار رده سنی کودکان مبتنی بر جدیدترین طبقه بندی رده سنی ICRP103 است. مواد و روشها: تحقیق در مراحل اول به روش اکتشافی و در مرحله دوم به روش تجربی انجام شد. طیف خروجی از تیوب دستگاه اشعه ایکس مورد تایید IPEM به عنوان چشمه اشعه ایکس ورودی در کد محاسباتی مونت کارلو استفاده شد. سپس فانتوم هندسی معادل بدن ORNL برای محاسبه میزان دوز جذبی با استفاده از کد محاسباتی مونت کارلو شبیه سازی شد. از نتایج شبیه سازی مونت کارلو برای ساخت فانتوم معادل قفسه سینه کودکان استفاده شد. برای اعتبار سنجی و صحت عملکرد فانتوم های معادل بافت شبیه سازی شده برای هر رده سنی، میزان تضعیف و پراکندگی فانتوم ساخته شده به صورت میدانی اندازه گیری شد. به این منظور، درصد دوز عمقی در شرایط شبیه سازی با شرایط تجربی مقایسه شد. اعتبارسنجی آزمون با خطای کمتر از 5درصد درآزمون درصد دوز عمقی در فضای شبیه سازی مون تکارلو و فضای تجربی با اندازه گیری تطبیق داشت. لازم به ذکر است بیشترین خطای فیمابین شبیه سازی و تجربی 5درصد به دست آمد که نشان از تایید برنامه شبیه سازی شده داشت. پس از شبیه سازی فانتوم های همگن، معادل قفسه سینه کودکان در ابعاد یکسان با ضخامت های متفاوت از جنس پلکس گلاس در رده های سنی مختلف ساخته شد. نتیجه گیری: به نظر می رسد از فانتوم طراحی شده در این تحقیق برای ارزیابی دوز بیماران کودک در رد ه های سنی مختلف می توان استفاده کرد، همچنین می توان با تعبیه محلی مناسب برای ابزارهای کنترل کیفیت تصویر نظیر کنتراست، قدرت تفکیک و. . . در این فانتوم به بررسی و ارزیابی پارامترهای مربوط به کیفیت تصویر در شرایط واقعی بدن بیمار پرداخت.

1خلاصه هدف. این مطالعه با هدف مرور پژوهش­هایی که به بررسی مداخلات موثر در پیشگیری از وقوع عفونت زخم متعاقب جراحی­ قلب باز پرداخته­اند انجام شد. زمینه. عفونت زخم محل جراحی قفسه سینه و عفونت­های عمقی زخم استرنوم از عوارض جدی هستند که شیوع آن حدود 0/4 تا 5 درصد است و می­توانند به واسطه طولانی کردن مدت بستری، نیاز به جراحی­های مکرر یا آنتی­بیوتیک­های طولانی­مدت، بار مالی زیادی را به بیمار و سیستم سلامت تحمیل کنند. بر اساس مطالعات، عوامل خطر متعددی برای بروز عفونت زخم محل جراحی قفسه سینه  شناسایی شده­ است که بسیاری از آنها قابل کنترل هستند و با شناسایی و مدیریت مناسب، می­توان تا حد زیادی از بروز این عارضه جدی و خطرناک پیشگیری کرد. روش کار. این مطالعه مروری در سال 1401 با جستجوی پایگاه­های داده­ای شامل SID، Scopus، Uptodate، Medline، PubMed، Science Direct، و Magiran با استفاده از کلیدواژه­های پیشگیری، مدیاستینیت، جراحی قفسه سینه و معادل انگلیسی آنها انجام شد. مقالات اصیل که گزارش پژوهش­ها با طراحی مقطعی، مورد شاهدی، کوهورت، یا کارآزمایی بالینی را به زبان فارسی یا انگلیسی در بازه زمانی سال­های 2000 تا 2021 میلادی در نشریات نمایه­شده در پایگاه­های داده­ای مورد جستجو منتشر کرده بودند و دسترسی به متن کامل آنها مقدور بود مورد بررسی قرار گرفتند. معیارهای خروج از مطالعه شامل مقالات مروری، نامه به سردبیر، و گزارش مورد بود. پس از جستجوی اولیه، 62 مقاله مرتبط یافت شد که در آخر، با توجه به معیارهای ورود و خروج، تعداد 16 مورد از آنها به طور کامل مورد بررسی قرار گرفتند. یافته­ ها. از جمله اقدامات قبل از انجام جراحی برای پیشگیری از بروز عفونت زخم محل جراحی قفسه سینه می­توان به رعایت بهداشت دست، کاهش وزن، ترک سیگار، کنترل مناسب قند خون قبل وحین و بعد از عمل جراحی، تجویز آنتی­بیوتیک پروفیلاکتیک مناسب، دکلونیزاسیون بینی و حلق از استاف اورئوس با استفاده از پماد موپیروسین، و رفع موهای زاید با استفاده از کرم موبر (بدون تیغ) اشاره نمود. ضدعفونی کردن فیلد جراحی با استفاده از کلرهگزیدین، استفاده از روش­های مناسب جراحی برای بستن زخم و حفظ ثبات و پایداری استرنوم، و آموزش مناسب بیماران توسط پرستاران درباره علایم هشدار، و پیگیری دقیق آنها از جمله اقداماتی هستند که می­توانند در حین عمل و پس از آن به پیشگیری از بروز عفونت زخم محل جراحی قفسه سینه کمک قابل توجهی کنند. نتیجه گیری: با شناسایی عوامل خطر زخم محل جراحی قفسه سینه و کنترل دقیق و به موقع آن می­توان تا حد زیادی از بروز عارضه جدی و تهدیدکننده زندگی زخم عفونت زخم محل جراحی قفسه سینه پیشگیری نمود.

مقدمه: صدمات تراکئوبرونشیال عارضه نادر و گاها کشنده ای است که در موارد معدودی از ترومای غیر نافذ قفسه سینه دیده می شود و اگر زود تشخیص داده نشود، عوارض و مرگ و میر بالائی خواهد داشت. آمار 7 ساله این موارد از 4 مرکز تروما در لس آنجلس 9 مورد بوده است؛ ولی اخیرا در مقالات علمی موارد بیشتری از این تروما گزارش شده و علت این افزایش را وجود مراکز پیشرفته و تشخیص زودرس دانسته اند. پارگی برونش راست شایع تر است و اغلب این موارد با شکستگی دنده و ترقوه همراه هستند. در این مطالعه صدمات تراکئوبرونشیال در ترومای غیرنافذ قفسه سینه هدف بررسی بوده است. گزارش موارد: در این مقاله اطلاعات بالینی و پاراکلینیک 3 بیمار که به علت صدمات غیرنافذ تراکئوبرونشیال در 10 سال اخیر به ما مراجعه کرده اند از جمله تظاهرات بالینی و یافته های تشخیصی، نوع درمان و سیر بالینی مورد بررسی قرار گرفته است. در هر 3 بیمار، که به فاصله 5-2 ساعت از بروز حادثه تشخیص داده شده و تحت عمل جراحی قرار گرفته اند نتیجه رضایت بخش بوده و مرگ و میر نداشته ایم. نتیجه گیری: این نتایج با دستاوردهای مطالعات دیگر که براهمیت تشخیص و درمان زودهنگام این گونه صدمات تاکید کرده اند هماهنگ است.